Beeldend kunstenaar Hans van Houwelingen (1957) is de winnaar van de Wilhelminaring 2013. Hij realiseerde diverse tentoonstellingen en projecten in de publieke ruimte, waarin kunst, politiek en ideologie de rode draad vormen. De jury ziet Van Houwelingen dan ook als een belangrijk conceptueel kunstenaar die de kunst steeds opnieuw midden in het publieke debat weet te plaatsen.

Winnaar Wilhelminaring 2013

Hans van Houwelingen

Jury

De jury bestond uit:
– Charlotte van Lingen (kunsthistorica en curator Kunsthal Rotterdam)
– Caspar Berger (beeldend kunstenaar)
– Hans den Hartog Jager (kunstcriticus en schrijver).

Uit het juryrapport

De jury ziet Van Houwelingen als een belangrijk conceptueel kunstenaar die de kunst steeds opnieuw midden in het publieke debat weet te plaatsen. Door vragen aan de opdrachtgever te stellen en het publiek bij zijn werk te betrekken heroverweegt Van Houwelingen de opdracht die hem gesteld wordt, of die hij zichzelf stelt. Zo legt Van Houwelingen sociaal culturele en politiek ideologische kwesties bloot, die ons aan het denken zetten. Gezien de specifieke positie die hij daarmee inneemt, nodigt de jury Van Houwelingen uit te reflecteren op de vraag waar de Wilhelminaring de beeldhouwkunst in Apeldoorn heeft gebracht. Download het Juryrapport Wilhelminaring 2013 (pdf)

Ring

De Wilhelminaring 2013 is ontworpen door Truike Verdegaal. In haar ring heeft zij twee verstandskiezen van Hans van Houwelingen verwerkt.

Winnaar-Wilhelminaring-2013-Hans-van-Houwelingen-ring-certificaat

Kiezen en contract, foto Truike Verdegaal


Wilhelminaring 2013, Truike Verdegaal, foto kunstenaar

Wilhelminaring 2013, Truike Verdegaal, foto kunstenaar


Ring-Hans-van-Houwelingen

Uitreiking

Olaf Prinsen, wethouder cultuur van de gemeente Apeldoorn reikt aan Hans van Houwelingen de Wilhelminaring 2013 uit in het Rijksmuseum Paleis Het Loo, eertijds de residentie van Prinses Wilhelmina.

Wilhelminaring-26

Foto Medea Huisman


Truike Verdegaal, Hans van Houwelingen en Olaf Prinsen, foto Medea Huisman

Truike Verdegaal, Hans van Houwelingen en Olaf Prinsen, foto Medea Huisman


Op de eerste rij de juryleden Caspar Berger, Charlotte van Lingen en Hans den Hartog Jager, foto Medea Huisman

Op de eerste rij de juryleden Caspar Berger, Charlotte van Lingen en Hans den Hartog Jager, foto Medea Huisman

TV

RTV Apeldoorn: uitreiking Wilhelminaring 2013 aan Hans van Houwelingen

Gastarbeidermonument

Zuil van Lely & De Sluipweg (2 april 2011)

Zuil van Lely & De Sluipweg (15 oktober 2011)

Hollandse Meesters: Hans van Houwelingen

Krantenartikelen/internet

Volkskrant, 13 september 2013
Interview met Hans van Houwelingen
Roeren in een pot vol spanning

NRC, 17-09-2013
Interview met Hans van Houwelingen

Verslag prijsuitreiking
Beeldenmagazine 3 / 2013

Onthulling

Nog onbekend.

atelier-hans-van-houwelingen

Expositie CODA Museum

CODA Museum en de Stichting Wilhelminaring presenteren van 23 augustus t/m 25 oktober 2015 de tentoonstelling Sluipweg, waarlangs de dood heeft weten te ontsnappen, een belangrijk werk uit het oeuvre van beeldhouwer Hans van Houwelingen.

Hans van Houwelingen, Sluipweg, foto Peter Lous

Hans van Houwelingen, Sluipweg, foto Peter Lous

Sluipweg, is een pad van honderden grafstenen van geruimde graven die Van Houwelingen rondom het voormalig fort Vijfhuizen legde. Het werk refereert niet alleen aan dat wat Van Houwelingen de ‘Nederlandse dodeneconomie’ noemt, maar vormt ook een scherpe kritiek op hoe wij met de dood omgaan. Fort Vijfhuizen maakt deel uit van de Stelling van Amsterdam, een stelsel van forten en dijken in een ring rondom de stad. De dood heeft het fort nooit bezocht, er vonden nooit oorlogshandelingen plaats, er sneuvelde geen enkele militair. Het ontbreken van de dood inspireerde Van Houwelingen tot Sluipweg, waarlangs de dood heeft weten te ontsnappen. In zijn privéleven werd hij geconfronteerd met de regelgeving en werkwijzen rondom de dood. “De Nederlandse dodeneconomie staat slechts tijdelijk gebruik van een graf voor tien of twintig jaar toe. Het rust zacht dat in veel grafstenen gekerfd staat is maar betrekkelijk. Geen dood is zeker, zo blijkt. Wat betekent het moment waarop de dood ophoudt te bestaan?” Met die gedachte begon Van Houwelingen een sluipweg aan te leggen, waarlangs de dood heeft weten te ontsnappen. De grafstenen die Sluipwegvormen zijn ter beschikking gesteld door nabestaanden.