In 2011 is de Wilhelminaring toegekend aan Piet Slegers. De jury vindt Piet Slegers een bijzondere kunstenaar, die zichzelf door de tijd heen bleef vernieuwen en met zijn werk een breed gebied in de beeldhouwkunst beslaat.
Winnaar Wilhelminaring 2011
Piet Slegers
Jury
De jury bestond uit:
– John Blaak (hoofdredacteur van het blad Beelden)
– Nicolas Dings (kunstenaar)
– Karin van Munster (journalist)
– Jan Teeuwisse (directeur museum Beelden aan Zee)
– Henk Visch (kunstenaar).
Uit het juryrapport
De jury vindt Piet Slegers een bijzondere kunstenaar, die zichzelf door de tijd heen bleef vernieuwen en met zijn werk een breed gebied in de beeldhouwkunst beslaat. De meeste van zijn beelden zijn gemaakt voor de openbare ruimte, waarbij hij geraffineerd rekening houdt met de bestaande omgeving en toch krachtig iets nieuws toevoegt.
[…] Zijn eerste beelden als vrij kunstenaar maakte hij uit zandsteen: poëtische vrouwenfiguren in de traditie van beeldhouwers als Raedecker. Al vrij snel werd zijn werk abstracter, maar ook expressiever. Hoewel hij beelden heeft gemaakt met alle soorten materiaal – in klei, uit steen en in brons, zullen de meeste mensen hem kennen van zijn latere werken in roestvrij staal.[…]De laatste jaren is Piet Slegers steeds kleiner gaan werken. Een van zijn laatste tentoonstellingen bestond uit kleine, zinnelijke beelden. Zwarte figuren die via een vloeiende beweging zijn ontstaan; alsof het laatste licht als een strelende hand over de beelden gaat en ze achterlaat.
Ring
De Wilhelminaring 2011 is ontworpen door Beate Klockmann.
Foto Anja Cohen
Uitreiking
De uitreiking vond op 29 augustus 2011 plaats door mr. G.J. de Graaf, burgemeester van Apeldoorn.
Piet Slegers na de uitreiking van de ring, geflankeerd door burgemeester de Graaf en de ontwerpster van de ring, Beate Klockmann, foto Cees Baars
Onthulling
Onthulling beeld Piet Slegers, Kringloop, Sprengenpark, Apeldoorn, 28-06-2013.
Krantenartikelen/internet
Trouw: ‘Met poëzie omgeven’
Een goed gedicht dwingt tot beter kijken
Gedicht
Ouroboros
In deze glans kan niets blijven
Wat het was, aangenaam en glad.
Je vingers glijden tot ze aankomen,
Waar ze begonnen, een vertakking
Uit zichzelf afkomstig – een signaal
Dat zich herhaalt tot het wordt gekend:
Tenslotte is alles open en sluit zich
Alleen bij het einde van de cirkeling.
Je kijkt er doorheen en herziet jezelf.
Mischa Andriessen
Presentaties
Presentatie bundel Water en Vuur, gedichten bij beelden, deel VII door de dichter Erik Menkveld.
Presentatie van Beelden in en om het Sprengenpark, een wandeling.